Please pretty please?
De Paradox van Pleasen
Goeiemiddag!

Vandaag overval ik je graag met de complexe paradox van...pleasen.

Aaaah pleasen. Jij oude rakker. Jij gaat al lang mee in mijn bestaan. Van vrijwilligers op straat niet durven afwimpelen tot de hubby 's avonds verwelkomen met een glimlach uit de jaren 50: "Hoe was je dag? Wat wil je graag eten? Wat wil je doen vanavond?" Ik schuif nog net niet zijn pantoffels onder tafel.

Terwijl niemand eigenlijk vraagt om zoveel geplease.

"Help is the sunny side of control...Don't get your help and goodness all over everybody."- Anne Lamott

Touché. Achter dat geplease schuilt soms (een poging tot) controle. Controle van het geluk van anderen door angst voor afwijzing, eenzaamheid of zelfs zinloosheid. Logisch aangezien de wetenschap aantoont dat wij een fundamentele behoefte hebben om te verbinden met anderen en een meerwaarde te betekenen. Wist je dat als we geen sociale verbinding voelen, dezelfde onderdelen van het brein geactiveerd worden als bij fysieke pijn? Geef mij maar pleasen. Maar je wordt moe, prikkelbaar en opgejaagd als je erin overdrijft. Of je schiet ineens door naar de andere kant: Neen. Neen. En nog eens Neen. Op alles.

Ook niet plezant.

Dus hoe kom je in godsnaam tot evenwichtig geplease?

  • Door aan je lijf te voelen wanneer je er over gaat. (Yup, daar is dat slimme lijf weer)
  • Door te proberen begrijpen welk oncomfortabel gevoel je uit de weg gaat met je geplease, en dit eens toe te laten ipv te vermijden
  • Door je geluk niet enkel te laten bepalen door het pleasen van anderen. Er zijn nog zoveel andere identiteiten in jou die om voeding vragen en geluk opleveren. Adem. Sta stil. Som eens al je 'zelven' op. Wie heeft te veel eten gekregen? Wie heeft honger?
  • Door je pleaser ook niet te vervloeken. Want die zorgt ervoor dat je verbindt en meerwaarde creëert voor je medemens. 2 basisbehoeftes die je massa's energie en voldoening opleveren.

Zo werd ik met de jaren een behulpzame partner met minder ontploffingsgevaar die haar behoeftes op tafel legt zonder sorry te zeggen. Een professionele psycholoog die haar cliënten ook durft confronteren. Een aanwezige mama die niet tegelijkertijd 37 whatsapp groepen onderhoudt.

Een perfect evenwicht bestaat niet, maar regelmatig her-balanceren lukt wel. Je kan meer veranderen dan je denkt.

Graag wat ondersteuning hierin? Kom gerust langs. Wil je je hier meer in verdiepen? Volg dan de training Emotionele Intelligentie (er komt een online alternatief als Covid zo blijft doorschieten). En voor mijn Straffe Mama's (voor wie deze paradox niet onbekend is) organiseer ik terug Straffe Mama workshops! Vermoedelijk online, in het najaar. Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes
Ama

PS onze Podcast NU was een geweldig plezant experiment. Wilfried & ik hebben zin in meer. En alles kan beter. Hebben jullie nog bepaalde thema's die je aan bod wil zien komen? Of nog feedback over inhoud & vorm? Laat het gerust weten! Please ;-)? #benieuwd #kwispel
Nog meer van dat? Check out the blog hier
Of schrijf je in voor de nieuwsbrief: